Reuzenpad

Algemene informatie en gedrag.
De Reuzenpad is zoals de naam al verklapt een echte joekel. Met een gewicht van maar liefst 2 kilogram zijn de vrouwelijke exemplaren ware uitschieters onder de meeste amfibieën. Van origine komt de soort voor in grote delen van zuid- en Midden-Amerika. Maar zij worden niet enkel hier aangetroffen, Door het aanpassende vermogen van deze dieren zijn zij door kolonisten in de 20e eeuw over verschillende plekken verspreid ter bescherming van gewassen tegen ongedierte. Zo vormen zij momenteel in bijvoorbeeld Australië een ware plaag met een enorme impact op de inheemse flora en fauna. Het zijn namelijk dieren met een sterk gif en zij zijn geen kieskeurige eters. Dit maakt het voor predatoren een gevaarlijke prooi en voor de prooidieren tevens een gevaarlijk roofdier.

Huisvesting.
Zoals de meeste amfibieën hebben ook de Reuzenpadden behoefte aan een omgeving met een hoger luchtvochtigheidsgehalte. Om de slijmlaag op de huid goed te houden graven zij zich veelal in op plekken waarbij de bodem ook vochtig is. Belangrijk is dus om het verblijf te voorzien van een bodem die goed het vocht vasthoud. Kokosvezel is een geschikte optie omdat deze bodem ook een veilige PH-waarde heeft. Hoewel deze dieren veelal actief zijn in de donkere periode van een dag, hebben zij echter wel behoefte aan UVb verlichting. De gewenste waarde van de UVb verlichting bevinden zich in Ferguson zone 2.  Voornamelijk aan het begin en het eind van de dag kan men waarnemen dat de dieren een opwarmplek opzoeken, met een warmtespot creëer je een plek waar deze dieren naar eigen keuze dit kunnen doen. Onder deze warmtespot mag een temperatuur worden bereikt van 30-35 graden. De algehele temperatuur van het verblijf richt men overdag op 28-30 graden Celsius en in de nacht op 24-26. Deze temperaturen zijn geschikt om een zomer na te bootsen. Om een jaarritme te creëren past men onder andere de temperatuur aan. In de winter mag de algehele temperatuur overdag zakken naar 24-28 graden en in de nacht naar 22-24.  Naast de temperatuur wenst de soort ook een aanpassing in het aantal lichturen. In de zomer zet men bij voorkeur de lampen gedurende 13 uur op een dag aan en in de winter passen we tijd aan naar 11 uur per dag. 

Wat wij als mensen vaak onderschatten, is het actieve gedrag van deze dieren. Overdag zullen zij zich veelal verschuilen en zij wensen hier dan ook meerder opties in te hebben. Wanneer het donker begint te worden zullen zij van start gaan. Het is dan ook hun moment om op stap te gaan en van zich te laten horen. Het zijn grote en actieve dieren en zij wensen dan ook een ruim verblijf om in rond te kunnen wandelen. Een verblijf die goed aan de wensen kan voldoen is er één met afmetingen van 100x50x50cm van formaat. Een groot gedeelte hiervan is een bedekt met een (vochtige) bodem en er is gezorgd voor een watergedeelte waar de dieren ruim in kunnen verblijven.  

Voeding.
De Reuzenpad is net een veelvraat te noemen, ze proberen namelijk alles wat beweegt en in hun mond past op te eten. Het is belangrijk om met deze energie zuinige dieren niet te veel te voeren. Door hun zuinige manier van leven hebben zij een grote aanleg tot overgewicht bij te rijke voeding. Volwassen dieren kunnen veel eten maar wensen graag afwisseling in hun dieet. Een goede afwisseling is te realiseren met grote sprinkhanen, kakkerlakken en andere prooidieren van vergelijkbaar formaat. Nestmuizen en ratten bevatten veel vetten en worden daarom afgeraden om standaard te geven. Als sporadische prooi kunnen deze wel worden aangeboden.

Voortplanting.
De Reuzenpadden zijn zoals vrijwel alle amfibieën, dieren die eierleggend zijn en hun eieren afzetten in het water.  Wanneer er eieren worden gelegd bestaat dit uit wel duizenden per keer. Voordat dit zover is gaat er echter wel een geheel proces vooraf. Het begint allemaal namelijk in het voorjaar wanneer de dieren opmerken dat de dagen langer worden en de temperaturen weer gaan stijgen. Het voedselaanbod in de natuur wordt vanzelfsprekend ook weer meer en dat maakt het de tijd om zoveel mogelijk jongen groot te laten overleven. Wanneer de tijd rijp is zullen de mannelijke dieren flink van zich af brullen om de vrouwelijke dieren naar zich toe proberen te lokken. Een mannelijk dier pakt het vrouwelijk dier om het middel vast en kan hier een lange periode zo worden aangetroffen. Hij wacht namelijk tot het moment komt dat een vrouw haar eieren gaat leggen. Een echte paring vindt namelijk niet plaats, de eieren worden door de vrouw gelegd en deze eieren worden vervolgens door het mannelijke dier in het water bevrucht. 

Kosten.
De kosten aan voeding liggen voor een enkele Pacman-kikker rond de €60 per jaar, daarnaast komen er nog stroomkosten voor de Lampen bij opgeteld.